Wandlamp gekocht en een update van het portretten tekenen

Afgelopen winter  stootte ik per ongeluk met mijn deur een wandlamp stuk in mijn gangetje.
Door drukte en andere prioriteiten was het er nog niet van gekomen een nieuwe te kopen.

Bovendien leek het soort wandlamp die ik had hangen uit de mode te zijn,  want zowel de Karwei als de Praxis had er geen liggen/hangen/zweven.
Dus via kringloopwinkels die alleen lelijke versies hadden kwam ik uit bij de bekende Zweedse blauw-gele woonspullengigant.

Op een vrije dag een fietstocht gecombineerd met het eerste bezoek sinds vele jaren aan deze winkel te Ekkersrijt  en tot mijn geluk was het niet druk.
Lekker even rondkijken  en naar buiten met de wandlamp waar ik zo naar zocht.



Vervolgens samen met mijn vader het zaakje opgehangen en nu maar voortaan goed uitkijken met deuren die openstaan in het donker in de gevaarlijke combinatie met haastig zijn.

Ondertussen ben ik ook vrijwel dagelijks bezig met portretten tekenen.
Helaas voor deze opdracht (en wellicht ook doel #63)  is dat ik sinds een ruime maand -niet lang na het beginnen met mijn day-zero project- een vriend heb en nog een aantal andere dingen die tijd vergen,  dus of ik uiteindelijk 1001 tekeningen maak?

Maar oefening begint weer kunst te baren,  zie onder andere deze voorbeelden.

Schilderij klaar en nu ook cadeau gedaan aan vriend.

Het idee was er al een aantal maanden voor zijn verjaardag.
De uitvoering begon optimistisch, maar met een lichte overschatting van de tijd die ik nodig zou hebben om het werk af te krijgen.

We hebben het hier over een schilderij voor een vriend die gek is op One Direction (vooral het uiterlijk van de jonge popsterren had hem idolaat gemaakt van deze band.)
Omdat ik enkel op woensdagen schilder bij een schilderclub  bleek het niet geheel op tijd (in juni)  mogelijk te zijn om het af te krijgen.

Daarnaast had ik het ook behoorlijk druk met een opdracht voor school  en dus heb ik op zijn verjaardag gewoon gezegd dat zijn cadeau nog even op zich liet wachten.
Dat werd dus exact twee maanden later.

Na mijn harde werk voor school heb ik een aantal malen flink gewerkt aan het schilderij,  de olieverf laten drogen en er een laagje vernis overgespoten voor wat glans.
Omdat we op 10 augustus met het groepje vrienden waar ik deze vriend ook een jaar geleden bij heb laten voegen (ontmoet op de boot tijdens de canalparade en gezellig in ons groepje betrokken)  naar een hotel in Zaltbommel gingen  besloot ik mijn cadeau maar eens mee te nemen.

Zijn reactie was vooral verbazing en uiteraard ook blijdschap toen hij ontdekte waar ik zo'n moeite en tijd in heb gestoken.
Het zal uiteraard een mooie plek in zijn huis gaan krijgen.

Over een restaurant bezoeken en een poging om naar Eindhoven te wandelen.

Doel 49 kan afgestreept worden,  want ondergetekende is met zijn date in Den Bosch terechtgekomen bij een Grieks restaurant.
Niet eens met de gedachte aan mijn day-zero gebeuren,  maar gewoon omdat we het beiden wel leuk leek.

Dat we beiden ook nog hetzelfde gerecht uitkozen was extra gezellig.
Dit was Bifteki met Gyros,  ofwel:  niet voor vegetariërs  om het zachtjes uit te drukken hoeveel vlees deze schotel bevatte.
Voordat we dit aten dronk ik uiteraard een glaasje Ouzo,  maar achteraf lieten we de borden echter netjes heel.

Een aantal dagen na deze heerlijke maaltijd  heb ik geprobeerd vanuit mijn woning naar Eindhoven te wandelen.
Dit ging de eerste twee uur goed:  bijna 11 kilometer afgelegd  en op zich ook genoeg gedronken en gegeten.
Tijdens het derde wandeluur  liep ik door Gerwen  om daar ook even te rusten.
Vervolgens ging ik via de kortste weg naar Nuenen waar het mis ging:  even voorbij het Van Gogh-kerkje  en vlakbij het gezellige dorpscentrum  begon een spier in mijn kuit ineens zeer te doen.
Bij iedere stap voelde het alsof er een pees/spier in mijn kuit strak trok (kramp)  en ondanks even zitten en nog wat extra drinken  bleef het vervelende gevoel aanhouden.

Dus maar voorzichtig naar de bushalte gelopen en de bus naar huis genomen,  om niets te forceren.
Ik had 15 kilometer van de 21,5 gelopen en verder voelde mijn lichaam prima,  op die kuit na (ook nooit eerder gehad bij deze afstand lopen).
Gelukkig was het de volgende dag alweer een stuk beter en heb ik nu nergens last meer van.

Volgende keer beter dus!