Op een doordeweekse dag voor 23u in bed liggen: een ogenschijnlijk makkelijke, maar toch ook wel eens lastige opgave.
Zeker wanneer er allerlei ideetjes of dingen om te doen klaarliggen.
Een spoedcursus time-managen dus.
Het lukte in één poging en dat is het vermelden waard.
Op het moment van schrijven heb ik dit een maand volgehouden (op de dagen vrijdag en de beide weekenddagen na dan), maar ga er nog rustig mee verder.
Nog even schrijven en dan weer mijn nestje in..
Een veel lastigere opgave is de poging om te stoppen met het bijten en knagen aan mijn vingers.
Echt zo'n ingesleten gewoonte, die buiten lelijke vingers ook niet echt smakelijk is als je het iemand ziet doen.
Maar er mee stoppen is lastiger dan met roken stoppen volgens mij, alleen al omdat je je vingers niet even aan de kant kunt leggen.
Maar met het afbouwen van een nicotineverslaving heb ik geen ervaring mee aangezien ik nooit ben begonnen met roken en dat ook niet van plan ben.
maandag 24 maart 2014
dinsdag 11 maart 2014
Het 25e doel bereikt: maak mijn gekke plaatsnamenblog af!
Twee jaar geleden startte ik een blog over de vreemdste plaats -en straatnamen.
Dit was een idee van me nadat ik een aantal a4'tjes in een schrift had volgekalkt met alle gekke en mooie geografische aanduidingen die ik maar kon vinden.
Toch lag het project geregeld lang stil, want ik had andere dingen te doen of geen zin om weer een uur of meer te besteden aan het typen van verhalen en maken van linkjes naar google maps van en rondom de plaatsnamen.
Het moest dan ook een uitgebreid overzicht worden, want er waren al veel stukjes of kleine sites over plaatsnamen te vinden.
Echter dook ik er nog dieper in en kwam met honderden namen waarvan je geregeld denkt "bestaat dit echt!?"
Daarbij leverde het me geregeld een glimlach -of zelfs halve lachstuip op.
Vanavond heb ik een nieuwe banner gemaakt en nog een paar maffe combinaties bedacht van plaatsjes (zoals een tocht van Au naar Gurk, of van Wenen naar Lachen).
100% af kan ik de blog nog niet noemen, want op de één of andere manier blijf ik telkens weer nieuwe dingen tegenkomen die ik weer kan toevoegen.
Echter zijn alle pagina's wel af en hopelijk wordt het geregeld gevonden en gelezen door mensen (of dieren uit Dieren).
Linkje naar de blog: http://vreemdbordje.blogspot.nl
maandag 10 maart 2014
Doel 101: Postcrossing
Het allerlaatste (in getal althans, want aan volgorde heb ik niet gedacht) doel op het lijstje is binnen: doe mee met postcrossing en verstuur minstens 5 kaarten.
Toen ik dit opschreef in juli had ik bij postcrossing een beeld van het opsturen van niet alleen kaartjes, maar ook kleine cadeaus.
Tot ik me er mee bezig ging houden en ontdekte dat het voornamelijk gaat om het versturen van briefkaarten.
Mezelf dus ingeschreven, een profiel aangemaakt en het eerste adres opgevraagd.
Dit was een meisje in München, waar ik een kaartje vol informatie over mijn woonplaats naar stuurde.
Ik ontving even later een via internet verstuurde kaart uit Taiwan, waar de auteur een stukje schreef over een brug in zijn stad.
Ik vervolgde mijn missie en mocht bij de tweede keer een kaart sturen naar Rusland, naar een voorstad van Moskou.
Zelf ontving ik een kaartje uit India met daarop een heilig bouwwerk en een kort verhaal.
Mijn kaarten varieerden vervolgens qua onderwerp van verhalen over carnaval, Brabant, mijn woonplaats, Nederlandse gezegden en één kaart was geheel gewijd aan fietsen (inclusief de foto op de voorkant.)
De meeste kaarten van de inmiddels 7 ontvangen kaarten kwamen uit China/Taiwan/Hong Kong.
Uiteraard niet vreemd omdat daar een aanzienlijk deel van de mensheid woont.
De leukste vond ik overigens een kaart uit Duitsland, waarbij iemand daar vroeg of ik Wouter Hamel kende. In een reactie schreef ik terug dat ik toevallig die week naar zijn concert zou gaan.
De landen waar ik zelf kaarten naar mocht sturen waren onder meer Duitsland, Rusland, Nederland (Veendam), Tsjechie, Rusland (2x), Oekraine en China.
Echter zijn de kaarten naar China en Rusland nog niet aangekomen, maar zeker China duurt altijd wel lang. Waarschijnlijk moeten die kaarten daar door 24 instanties worden gecontroleerd op dingen die tegen de regering zouden kunnen zijn eventueel.
Ik heb nog een paar kaarten liggen die ik binnenkort nog ga sturen, maar dan hou ik het toch wel weer voor gezien. Leuk voor even, maar ik zal geen fanatieke Postcrosser worden.
Update: later op de dag des schrijven bleek het kaartje naar Rusland aangekomen, deze had er ruim twee weken over gedaan.
Een paar kaartjes (van mij, of van anderen):
Bovenste: naar Duitsland gestuurd, ontvanger vond hem leuk.
Tweede: uit India
Derde: De kaart uit Taiwan met de brug.
Vierde: Kaart uit Duitsland.
Vijfde: nog één kaartje uit Taiwan.
Toen ik dit opschreef in juli had ik bij postcrossing een beeld van het opsturen van niet alleen kaartjes, maar ook kleine cadeaus.
Tot ik me er mee bezig ging houden en ontdekte dat het voornamelijk gaat om het versturen van briefkaarten.
Mezelf dus ingeschreven, een profiel aangemaakt en het eerste adres opgevraagd.
Dit was een meisje in München, waar ik een kaartje vol informatie over mijn woonplaats naar stuurde.
Ik ontving even later een via internet verstuurde kaart uit Taiwan, waar de auteur een stukje schreef over een brug in zijn stad.
Ik vervolgde mijn missie en mocht bij de tweede keer een kaart sturen naar Rusland, naar een voorstad van Moskou.
Zelf ontving ik een kaartje uit India met daarop een heilig bouwwerk en een kort verhaal.
Mijn kaarten varieerden vervolgens qua onderwerp van verhalen over carnaval, Brabant, mijn woonplaats, Nederlandse gezegden en één kaart was geheel gewijd aan fietsen (inclusief de foto op de voorkant.)
De meeste kaarten van de inmiddels 7 ontvangen kaarten kwamen uit China/Taiwan/Hong Kong.
Uiteraard niet vreemd omdat daar een aanzienlijk deel van de mensheid woont.
De leukste vond ik overigens een kaart uit Duitsland, waarbij iemand daar vroeg of ik Wouter Hamel kende. In een reactie schreef ik terug dat ik toevallig die week naar zijn concert zou gaan.
De landen waar ik zelf kaarten naar mocht sturen waren onder meer Duitsland, Rusland, Nederland (Veendam), Tsjechie, Rusland (2x), Oekraine en China.
Echter zijn de kaarten naar China en Rusland nog niet aangekomen, maar zeker China duurt altijd wel lang. Waarschijnlijk moeten die kaarten daar door 24 instanties worden gecontroleerd op dingen die tegen de regering zouden kunnen zijn eventueel.
Ik heb nog een paar kaarten liggen die ik binnenkort nog ga sturen, maar dan hou ik het toch wel weer voor gezien. Leuk voor even, maar ik zal geen fanatieke Postcrosser worden.
Update: later op de dag des schrijven bleek het kaartje naar Rusland aangekomen, deze had er ruim twee weken over gedaan.
Een paar kaartjes (van mij, of van anderen):
Bovenste: naar Duitsland gestuurd, ontvanger vond hem leuk.
Tweede: uit India
Derde: De kaart uit Taiwan met de brug.
Vierde: Kaart uit Duitsland.
Vijfde: nog één kaartje uit Taiwan.
Dauwtrappen en niet in het negatieve hangen.
Vanochtend heb ik (bijna onbewust) doel 61 gedaan: ga dauwtrappen op zomerdag (of vroege lentedag in dit geval, waarbij het ook wel wat op zomer leek).
Vanuit mijn vrienden huis loop je via de graspaden en bossen naar Den Bosch.
Mijn voeten werden lekker nat in het natte ochtendgras, waar in de schaduw ook nog wat rijp te bespeuren viel.
Geen lange wandeltocht, maar wel dauwtrappen!
Doel nummertje 71 ga ik proberen wel langer dan een maand vol te houden:
Niet zeuren over mezelf.
Het is een valkuil van mezelf om zo af en toe te vervallen in negatief gemopper over mezelf.
"Ik kan ook niets", "Wat ben ik dom" of "ik doe ook alles verkeerd".
De laatste keer dat ik echt door bleef mopperen was toen ik een cake in de soep liet lopen bij mijn vriend.
Dat was ruim een maand geleden en ook het sein om nu eens goed op te letten dat ik niet weer zo zou gaan mopperen.
In die maand lukte dit goed, wanneer er iets niet goed ging mopperde ik af en toe wel, maar bleef er niet in doorgaan. Dan was het even "oh wat stom" of een andere mopper, maar niet dat ik er op een (voor mezelf en anderen) vervelende manier op door bleef gaan.
Volhouden jongen!
Vanuit mijn vrienden huis loop je via de graspaden en bossen naar Den Bosch.
Mijn voeten werden lekker nat in het natte ochtendgras, waar in de schaduw ook nog wat rijp te bespeuren viel.
Geen lange wandeltocht, maar wel dauwtrappen!
Doel nummertje 71 ga ik proberen wel langer dan een maand vol te houden:
Niet zeuren over mezelf.
Het is een valkuil van mezelf om zo af en toe te vervallen in negatief gemopper over mezelf.
"Ik kan ook niets", "Wat ben ik dom" of "ik doe ook alles verkeerd".
De laatste keer dat ik echt door bleef mopperen was toen ik een cake in de soep liet lopen bij mijn vriend.
Dat was ruim een maand geleden en ook het sein om nu eens goed op te letten dat ik niet weer zo zou gaan mopperen.
In die maand lukte dit goed, wanneer er iets niet goed ging mopperde ik af en toe wel, maar bleef er niet in doorgaan. Dan was het even "oh wat stom" of een andere mopper, maar niet dat ik er op een (voor mezelf en anderen) vervelende manier op door bleef gaan.
Volhouden jongen!
Abonneren op:
Reacties (Atom)